Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2024r., poz. 1176) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

W myśl art. 2 ust. 1 w/w ustawy, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 i 2 w/w ustawy, podstawę opodatkowania podatkiem rolnym stanowi:

1. dla gruntów gospodarstw rolnych – liczba hektarów przeliczeniowych ustalana na podstawie powierzchni, rodzajów i klas użytków rolnych wynikających z ewidencji gruntów i budynków oraz zaliczenia do okręgu podatkowego,
2. dla pozostałych gruntów – liczba hektarów wynikająca z ewidencji gruntów i budynków.
   
    
   Na podstawie art. 6 ust. 1 i 2 w/w ustawy, podatek rolny za rok podatkowy wynosi:
   
   1. od 1 ha przeliczeniowego gruntów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 – równowartość pieniężną 2,5q żyta,
   2. od 1 ha gruntów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 – równowartość pieniężną 5 q żyta - obliczone według średniej ceny skupu żyta za 11 kwartałów poprzedzających rok podatkowy.

Średnią cenę skupu żyta, o której mowa wyżej, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego  Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie do dnia 20 października roku poprzedzającego rok podatkowy.